Blok przy Placu Powstańców Wielkopolskich nr 1
W grudniu 1964 roku został oddany do użytku blok spółdzielczy przy Placu Powstańców Wielkopolskich 1, o 36 mieszkaniach i 102 izbach. Miał to być tylko wstęp do szerszej działalności funkcjonującej wówczas w Kórniku Spółdzielni Mieszkaniowej, która w perspektywie najbliższych lat planowała budowę osiedla mieszkaniowego. Wg doniesień Głosu Wielkopolskiego z 3 kwietnia 1963 roku:
„Budowa będzie zlokalizowana na osobnym osiedlu, które stanie się pewnego rodzaju wydzieloną częścią Kórnika z osobnymi punktami usługowymi, sklepami itd.”
W ten oto sposób rozpoczęto pracę nad budową Osiedla Staszica.
Poniżej zdjęcia z wykopu pod fundament. Pierwsze zdjęcie zamieszczone poniżej zostało zrobione mniej więcej z miejsca, w którym stoi obecnie dom Państwa Burzyńskich w kierunku ulicy Szkolnej widocznej w tle.
W marcu 1965 roku na łamach Głosu Wielkopolskiego Stefan Nowak chwalił Kórnik i Bnin w artykule „Wielkie przemiany małego miasta”. Wspominał w nim postępy, jakie czynią oba miasta w zakresie oświaty, służby zdrowia, budowy placówek naukowych, rozwoju produkcji oraz gospodarki mieszkaniowej. W artykule znalazło się także miejsce na zdjęcie nowego „pięknego bloku mieszkalnego”
Poniżej zdjęcie bloku z końcówki lat 60.
Poniżej jeszcze jedno ciekawe zdjęcie bloku z lat 90.
Odnosząc się do dawnych czasów, wiadomo, że blok powstał na terenach należących bądź przyległych do Kościoła Świętego Ducha, który stał w miejscu dzisiejszego Zespół Szkół w Kórniku (kiedyś Liceum Ogólnokształcące).
Ulica Szkolna nosiła wówczas nazwę ulicy Szpitalnej, gdyż obok starego Kościoła był kiedyś szpital / przytułek. Tyle faktów.
Niepotwierdzoną zaś (przeze mnie) informacją jest, że obok Kościoła, na terenach rozciągających się w kierunku Placu Powstańców mieścił się mały cmentarz. Słyszałem na ten temat tylko kilka historii, ale nie sprawdziłem w źródłach historycznych.
Czy ktoś z czytelników ma jakieś informacje na ten temat?
Lokalizacja kościoła Kościoła Świętego Ducha nie jest do końca jasna. Obecny Zespół Szkół jest jedną z wersji, druga to Planty. Szpital rzeczywiście był, ale rozumiany raczej jako przytułek. Mieszkało tam do 6 osób. Zarówno szpital jak kościół przestały istnieć jeszcze w XVIII w. O kościele pisano przy okazji kolejnych wizytacji, a zebrano je później w opracowaniu pt.: Krótki opis historyczny kościołów parochialnych, kościółków, kaplic, klasztorów, szkółek parochialnych, szpitali i innych zakładów dobroczynnych w dawnej Dyecezyi Poznańskiej przez Józefa Łukaszewicza. Tom I, 1858.
Cmentarz jest tam także wymieniany, niestety bez dokładnej lokalizacji. Wskazówką lokalizacji może być to, że podczas prac ziemnych w latach 70-tych XX w., przy kładzeniu instalacji pod chodnikiem przy ul. Poznańskiej przy liceum, wykopywano duże ilości ludzkich kości.