W Kórniku na terenie arboretum znajduje się zabytkowy budynek Pawilonu Parkowego. Ośmiościenna rotunda z połowy XVIII wieku jest elementem budowli dawnego parku francuskiego urządzonego przez hrabinę Teofilę Szołdrską Potulicką – Białą Damę.
Budowle można zobaczyć na planie ogrodu zamkowego z 1825 roku.
Rotunda powiększona została o przybudówkę w latach 40. XIX wieku przez hrabiego Tytusa Działyńskiego z przeznaczeniem na bibliotekę. Nieopodal znajdował się pawilon wschodni, którego fundamenty odkryto w trakcie badań archeologicznych w latach 1998-1999. Oba pawilony służyły niegdyś, zgodnie z duchem baroku, wykwintnej rekreacji.
Poniżej najstarsze zdjęcie pawilonu jakim dysponuję, pochodzi z „Tygodnika Ilustrowanego” wydanego 1 sierpnia 1908 roku. Pawilon określony jest jako Oranżeryja.
Kolejne zdjęcie wykonane zostało prawdopodobnie w tym samym okresie.
Zdjęcie poniżej pochodzi z 1946 roku. Budynek ma zmieniony dach, zamurowano również podłużne okna.
Kolejny wizerunek pawilonu pochodzi z 1979 roku, wykonany został przez Bolesława Promińskiego. Rycina pochodzi ze zbiorów Kórnickiego Towarzystwa Kulturalnego, seria Stary Kórnik i Bnin na rysunkach Promińskiego
Kolejna fotografia pochodzi z przed ostatniego remontu, który odbył się w 2013 roku.
Ostatnie zdjęcie pochodzi z 2014 roku. Jest to obecna forma budynku.